zaterdag 20 november 2010

Sensible

Steekjes zijn er in verschillende soorten. Meestal borduur ik kruissteek.
Op mijn werk heb ik andere "steekjes". Van een sociaal kort praatje met de klant tot de mail die ik lees. En nu sinds kort de tools van het Web 2.0!
Wat een belevenis.

Ik heb er ook een stukje over gelezen. Over "het communicatievak en social media".
Web 2.0 hype.

"Er wordt al jaren de loftrompet gestoken met blogs, podcasts en dergelijke. In 2010 verlegde het enthousiasme zich naar het twitteren, Yammer en Facebook.
Maar dat beeld is erg oppervlakkig.
Over de diepliggende consequenties van sociale media op onze manieren van communiceren - en de veranderingen die dit met zich meebrengt voor de communicatiebranche- lees je daarom niets tot bitter weinig.
Dat wil zeggen: datgene wat we lezen over de gevolgen van sociale media houdt nog steeds vast aan papieren waarden en normen.
Deze komen het mooist tot uiting in de overtuiging dat op het sociale web "iedereen nu zender" is . Dit lees je veel. Hiermee wordt impliciet een flinke rem gezet op innovatie en ontwikkeling binnen de communicatiebranche."

Wat heeft dit leerprogramma met mij gedaan?
Wel, er is meer op het internet dan je denkt. En...je kunt het zelf ook! Er zijn mooie duidelijke instructies te vinden. Het is voor mij een openbaring geweest. Om te communiceren met personeel onderling, en met de klanten zijn er meer mogelijkheden door mij ontdekt. Daar moeten we zeker gebruik van gaan maken in de toekomst.
En ik zie dat het met de bieb ook wel wat gedaan heeft, als je alleen al kijkt wat er eigenlijk allemaal op onze site te vinden is. Het ziet er grafisch ook fris en vrolijk uit.

Wat mij het meeste verraste was het "fotobewerken". Zo simpel, maar ook zo leuk!
En verder eigenlijk alle nieuwe mogelijkheden.

Toch wil ik niet alles kwijt op internet. Facebook en dergelijke is eigenlijk niets voor mij.
Privé is en blijft ook nog wel privé.

Om "23 dingen" te verbeteren zou men kunnen denken aan 'opfris-workshops". En er ook daadwerkelijk mee aan de slag gaan. Hoewel dat mischien meer privé gaat gebeuren, vanwege de beperkte tijd die je daar als gastvrouw/heer aan kunt besteden.
Ook zou er gekeken moeten worden of er niet een nieuwe functie in de backoffice voor verzonnen kan worden. Dat is ook een uitdaging voor de bieb.

"23 dingen was voor mij....een openbaring!"

En dat wil ik graag met een foto afsluiten, wat voor mij ook een wonderlijk iets was.
Namelijk op 07-07-07, samen met mijn jongste zoon naar "Sensation White"!


Dank je wel, bibliotheek Utrecht voor deze hele leerzame les.




Respectful

Resultaat van ding 22 is het volgende;
Ik heb het stuk van Karolien Selhorst gelezen. Het spreekt mij ook aan en het lijkt mij ook zinvol. Zinvol in die zin, om er met onze bieb ook iets meer mee te gaan doen.
Zoals zij het bijvoorbeeld  heeft over een "Question Manager". Is dat een nieuwe functie of de opvolger mr. Aladin?

Het delen van kennis over romanadvies, met behulp van een wiki is klantvriendelijk. Dat hiermee themalijsten voor klanten komen is positief.
Leesgroepen zullen het wiel niet meer hoeven uit te vinden. Ze kunnen elkaar sneller veel meer kennis en ondersteuning geven bij het vinden van leesmateriaal.

Het interactieve communicatie-aspect met de klant is voor de bieb heel belangrijk. Veel klanten zitten al op het internet en via web 2.0 zijn er voldoende mogelijkheden om de klant te triggeren en te verleiden om weer eens een boek te lezen.

Web 2.0 geeft ons de tools om interactief te comminiceren met de klant en geeft ons de kans om nog beter te luisteren/lezen wat een klant bezighoudt.
Het takenpakket, van ons als gastvrouw/heer, zal er wel door gaan veranderen. Maar als we daar op tijd mee gaan starten, om er verandering in te gaan brengen, dan moet het wel lukken.
Kan ook weer een leuke nieuwe uitdaging zijn, voor jou in je werk. We moeten tenslotte niet als "muffig en stoffig" over blijven komen, maar met onze tijd mee gaan.
Het interactieve communiceren via het internet is daar een hele goede stap vor in de toekomst voor.


Kom ik via deze foto toch weer even terug op het borduren.
Als ieder persoon uit een groep een randje borduurt, dan heb je uiteindelijk een leuk geheel met randjes. Samenwerken!
Zo ook in ons werk. Als ieder zijn recensie van een gelezen boek, ergens op kan aanvullen, via een blog bijvoorbeeld, dan heb je uiteindelijk ook een mooie lijst van nog eventueel te lezen boeken. Leuk toch?

Quick

Q en Q dat was vroeger mijn televisieprogramma om voor de buis te zitten. Tegenwoordig heb je andere idolen. Eén daarvan is "Bob de Bouwer". Nu ook mijn ideaal, want ik heb zelf mijn eigen weblog gebouwd. Wat overigens helemaal niet moeilijk is.
(Een aanvulling op ding 2)


Is dit nu ook handig voor de bieb?
Ja, ik zie best wel mogelijkheden. Men zou bijvoorbeeld iets met de leeskringen kunnen doen. Je kan leeslijsten samenstellen. En daarop weer reacties en tips vragen van de klant. Er zijn KJ-lijsten, JJ-lijsten, VMBO-leeslijsten.
Of engelse leeslijsten.
Is er eigenlijk al een "mannen-leeslijst"? En daarmee bedoel ik een lijst met boeken die mannen graag lezen. Iets anders dus als de thriller-lijst... Op het weblog kunnen ze dan ook hun mening geven en aanvullen en commentaar geven.
Is misschien een leuke nieuwe functie voor in de back office.
Er zal heus wel wat meer te bedenken zijn, maar men moet niet vergeten, dat er nog genoeg leden het zonder een pc moeten doen. En ook zij moeten kunnen communiceren met ons als bieb. Ook daar ligt nog genoeg werk voor ons.

zondag 14 november 2010

Patient

Patronenboek of leesboek, op worldcat kun je veel vinden. Toch wel een gek idee hoor.
Dat je zomaar in de catalogus ergens in verweggistan kunt kijken. Als je er eenmaal aan begint, rol je van het een naar het andere. En dan merk je ook dat er nog genoeg boeken over borduren zijn uitgegeven. Mijn verlanglijstje om deze ooit nog eens aan te schaffen wodt alleen maar langer en langer...

Onze eigen aquabrowser geeft ook al heel veel informatie hoor. Maar ik kan mij zo voorstellen dat het ooit ook gekoppeld gaat worden aan tenminste het landelijk netwerk.
Dan kunnen we gelijk zien, waar een bepaald boek in Nederland te vinden is.
Nu is dat alleen nog maar in de provincie.
Echt toekomstmuziek.
Eerst maar eens gebruikersvriendelijker maken!

Obedient

Overal kun je je eigen gekozen muziek horen. Vroeger via een "walkman", tegenwoordig ook op bijvoorbeeld je pc.
Ik heb op last.fm gesnuffeld, maar dat is toch niet echt mijn ding.
De tips die ik van mijn zoons krijg, zijn toch veel pakkender. Wat kennen ze hun moeder goed!
Muziek is toch wel iets wat ik met hun deel.
Zelfs zo erg, dat mijn jongste zoon mij geregeld mee uit vraagt! 
En zeg nou zelf, welke moeder kan dat nog meer navertellen??

We zijn al samen naar "Sensation White" geweest. Ook een concert van Tiesto hebben we al bezocht, samen met zijn vrienden. Die konden het heel goed waarderen, dat ik er ook bij was.
En Energy gaat eraan komen. Ook daar ben ik alweer voor uitgenodigd. Prachtig toch.
Over sociaal netwerken gesproken. Dit is ook een manier om muziek samen te delen...
Zo heeft ding 20 iets meer betekenis voor mij.



Hoe gelukkig kan een mens toch zijn...met muziek en je eigen kids!

Nimble

Naam of foto. Het maakt allemaal niet meer uit tegenwoordig. Bijna alles kun je vinden op internet. Op Hyves en Facebook vertellen mensen waar ze mee bezig zijn, of wat ze gaan doen... Tja, ben ik daar nou echt zo in geinterresseerd? Nee. Ik ga liever even gezellig langs. Zie je elkaar nog even.
En daar komt nog bij, dat ik privé nog steeds privé vindt.
Mensen beseffen vaak niet meer hoe veel ze blootgeven op internet. Als jij vertelt dat je een fijne reis gaat maken, is leuk voor inbrekers!
Ach en zo zijn er wel meer dingen die je beter voor je kunt houden.
Nee. Ding 19 zal niet mijn ding worden.

Mannerly

Merklappen zijn iets geweldigs. Ze vertellen een hoop over de persoon die ze gemaakt heeft. Het is echt een stuk geschiedenis. Ze vertellen iets over de streek waar de borduurster vandaan kwam. Of ze rijk of arm was, dat kun je zien aan het soort garen dat gebruikt werd. Echte zijde of wol of katoen.
Het lettertype kan iets vertellen over welk land of streek. Afbeeldingen laten zien uit welke tijd de lap stamt. Is het bijvoorbeeld een rood schoollapje, dan is de tijd te herleiden uit ongeveer 1900. Staan er Biedermeierafbeeldingen op, dan kan de lap gemaakt zijn rond 1750-1800.
En zo heeft ieder land ook zijn eigen kenmerken. Op Engelse lappen zul je veel gedichtjes/spreuken tegenkomen. En op Hollandse lappen komen veel leeuwen terug. Of huiselijke tafereeltjes.
Boeken over dit onderwerp worden dan ook genoeg uitgegeven.
En ik kan met enige trots zeggen, dat mijn boekenkast thuis dan ook al aardig gevuld is.

In het kader van "23 dingen" heb ik geprobeerd bij ding 18, om mijn mooie merklap-boeken in de virtuele kast te krijgen. Helaas....zij worden niet herkend.
Wel enige romans die ik gelezen heb.
Tja, het is leuk, maar nog niet echt mijn ding. Ik snuffel nog wel even verder op bijvoorbeeld Amazon of Bol. Daar vind ik toch meer de persoonlijke informatie die voor mij belangrijk is betreffende mijn voorkeur voor borduurboeken.